Στη συναυλία θα συμμετέχει το σύνολο "Ανατολικών και Μεσογειακών μουσικών'' και
το σύνολο ''Αστικού Λαϊκού(Ρεμπέτικου)τραγουδιού του Μεσοπολέμου".
Πέμπτη 28 Μαΐου 2015
Η σχολική κοινότητα του Μουσικού Σχολείου Άρτας, σας προσκαλεί
Στη συναυλία θα συμμετέχει το σύνολο "Ανατολικών και Μεσογειακών μουσικών'' και
το σύνολο ''Αστικού Λαϊκού(Ρεμπέτικου)τραγουδιού του Μεσοπολέμου".
Κυριακή 5 Απριλίου 2015
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΑΡΤΑΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ
Το
έθιμο χάνετε στα βάθη των αιώνων και
συμβολίζει της φωτιές που άναψαν έξω
από το κυβερνείο του πόντιου Πιλάτου
όταν συνέλαβαν Τον Ιησού περιμένοντας
την απόφαση για την τύχη Του .Το
μεσημέρι της Μ. Πέμπτης τα παιδιά και
οι νέοι της ενορίας της Αγίας Θεοδώρας
συγκεντρώνουν στο προαύλιο του ναού
της Αγίας Θεοδώρας, σωρό από ξύλα,που
στο παρελθόν μάζευαν στις όχθες του
Άραχθου ,τα στήνουν σε σχήμα κώνου και
το βράδυ τα ανάβουν αμέσως μετά τη
Σταύρωση.
Ακολουθεί
ο παραδοσιακός στολισμός του Επιταφίου
,(πέταλο-πέταλο) .Μικροί
μεγάλοι με βαθιά κατάνυξη στολίζουν
τον επιτάφιο ενώ ψάλλονται τα Άγια Πάθη.
Το
Μεγάλο Σάββατο το βράδυ θα αναβιώσει
το έθιμο του καψίματος του Ιούδα .
Από
το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου οι νέοι
της ενορίας συγκεντρώνουν ρούχα και το
μεσημέρι στο πηγάδι της εκκλησίας
φτιάχνουν το ομοίωμα του Ιούδα το κρεμούν
σε κρεμάλα και το βράδυ στην Ανάσταση
τον ανάβουν φωτιά
Επίσης θα αφεθούν
στον ουρανό της Πόλης μας πολύχρωμα
φωτεινά αερόστατα. (Η άνοδος της ψυχής
στον ουρανό ) .
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΟ
ΠΑΣΧΑ
ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.
Συμ.: Ενημερώνουμε τους πιστούς ότι απαγορεύετε αυστηρά η χρήση κροτίδων , και αυτοσχέδιων βεγγαλικών.
Πέμπτη 2 Απριλίου 2015
ΛΑΖΑΡΟΥΔΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
ΛΑΖΑΡΟΥΔΙΑ
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Τα παιδιά ανήμερα του Λαζάρου παλιά στην Άρτα πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να πουν τα κάλαντα κρατώντας στα χέρια ψάθινα καλαθάκια στολισμένα με πρασινάδα και λουλούδια .
Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια έρχεται Γιορτή Μεγάλη κι Άγια , αν κοιμόσαστε να σηκωθείτε γιατί ήρθε ο Λάζαρος παιδιά το καλάθι θέλει αυγά οι τσεπούλες καρυδούλες τα χεράκια δεκαρούλες , τραγουδούσαν στους δρόμους και μόλις άνοιγε η πόρτα από τα σπίτια έλεγαν:
Σήμερα έρχεται ο Χριστός Επουράνιος Θεός
και στην πόλη Βηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρο τον αδερφό τους Φίλο και αγαπητό τους.
πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες ?
Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι ,
το φαρμάκι των χειλέων και μην με ρωτάτε πλέον
Τα παλιά χρόνια τα αυγά που μάζευαν τα παιδάκια τα έβαφαν την Μεγάλη Πέμπτη.
Αλλά σε δύσκολες εποχές τα αποθήκευαν για να τα τρώνε .
Σάββατο 21 Μαρτίου 2015
ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΩΝ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΑΡΤΑΣ
Από την αρχή του Έτους είναι
πραγματικότητα η ιδέα μιας ομάδας Φίλων
που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην ενορία
της Αγίας Θεοδώρας Άρτας.
Ο σκοπός της δημιουργίας του συλλόγου μας αρχικά στοχεύει σε 4 βασικά θέματα.
α) Η διατήρηση των εθίμων που λαμβάνουν χώρα στο ναό τις ημέρες τις Μεγάλης Εβδομάδας τα οποία παραλάβαμε από τους προγόνους μας και είμαστε υποχρεωμένοι να τα διατηρούμε
δ)Η δημιουργία Τράπεζας αίματος που θα εξυπηρετεί τους τακτικούς αιμοδότες και τους συγγενείς τους .
Εκτός από τα παραπάνω Βασικά Θέματα ο Σύλλογος μας προσβλέπει και σε:
Διοργάνωση πολιτιστικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων γειτονιάς, γιατί εκδηλώσεις μπορεί να γίνουν παντού στα σοκάκια στις αλάνες στις πλατείες στις αυλές των σχολείων
Βαδίζοντας στις Ρίζες της Αγίας θα γίνουν εκδρομές στα Σέρβια στο Διδυμότειχο και στην Κωνσταντινούπολη και θα επιδιωχθεί αδελφοποίηση με τους εκεί Συλλόγους.
Διοργάνωση κάθε είδους εκδήλωσης με σκοπό την βοήθεια αναξιοπαθούντων και συνανθρώπων από την ενορία μας και όχι μόνο, που έχουν ανάγκη .
Δημιουργία ιστοσελίδας
Ίντερνετ στην οποία θα προβάλετε ο
Βίος της Αγίας, ο Ναός της Αγίας η ευρύτερη
περιοχή της Ενορίας και οι δραστηριότητες
του Συλλόγου.
Επίσης θα υπάρχουν και ζωντανές
διαδικτυακές μεταδώσεις για τους
Αρτινούς και όχι μόνο που βρίσκονται
εκτός πόλης και στο εξωτερικό .
Συνεργασίες
με ευρύτερες ενώσεις και τις κρατικές
Αρχές για την προώθηση των ιδεών και
την πραγματοποίηση αυτών .
Για όσους
Θέλουν να γίνουν μέλη του συλλόγου μας
μπορούν να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο
:
6978037664
ΤΟ
Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Σάββατο 7 Μαρτίου 2015
Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φίλων Βυζαντινού Ναού Αγίας Θεοδώρας Άρτας
Καλούνται τα μέλη του Συλλόγου Φίλων Βυζαντινού Ναού Αγίας Θεοδώρας Άρτας την Τρίτη 10 Μαρτίου και ώρα 15:30 στην αίθουσα του καφέ Παλάτζα σε Γενική Συνέλευση με Θέματα :
- Εκλογή εφορευτικής επιτροπής
- Εκλογή Διοικητικού συμβουλίου και εξελεγκτικής επιτροπής .
Θα ακολουθήσει συζήτηση για τις δραστηριότητες του Συλλόγου.
Το προσωρινό ΔΣ του Συλλόγου Φίλων Βυζαντινού Ναού Αγίας θεοδώρας Άρτας .
Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015
Βυζαντινή Άρτα - Byzantine Arta
Βυζαντινή Εποχή
Το 1082, η Άρτα αναφέρεται για πρώτη φορά με το νέο της όνομα, το οποίο πιθανόν να προέρχεται από τη λατινική λέξη artus ή arta, που σημαίνει στενή ή στενά.
Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, το 1204, η Άρτα έγινε πρωτεύουσα το κράτους της Ηπείρου, που είναι γνωστό ως Δεσποτάτο της Ηπείρου. Ιδρυτής του ήταν ο Μιχαήλ Α΄ Άγγελος Κομνηνός Δούκας (1205-1215), συγγενής της αυτοκρατορικής οικογένειας των Κομνηνών. Μετά το θάνατο του ο αδερφός του Θεόδωρος (1215-1230) επέκτεινε το κράτος και κατόρθωσε να ανακαταλάβει τη Θεσσαλονίκη, που μέχρι τότε κατείχαν οι Σταυροφόροι και ίδρυσε το βασίλειο της Θεσσαλονίκης. Ο Θεόδωρος έκανε αρκετές προσπάθειες να ανακαταλάβει επίσης την Κωνσταντινούπολη και να αποκαταστήσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο ανεψιός του Μιχαήλ Β΄ (1231-1267) κατά τη διάρκεια της εξουσίας του φρόντισε για την οχύρωση της Άρτας και έκτισε τα μοναστήρια της Κάτω Παναγιάς και της Παντάνασσας κοντά στη Φιλιππιάδα.
Τα επόμενα χρόνια η Άρτα κυβερνήθηκε από τη δυναστεία των Ιταλών Orsini (1318-1337). Το 1349 μ.Χ την Άρτα καταλαμβάνει ο Στέφανος Δούσαν και το 1359-1416 η πόλη πέφτει στα χέρια των ηγεμόνων Λιόσα και Σπάτα .Το 1416 μ.Χ η πόλη κυριεύθηκε από τον κόμη της Κεφαλονιάς Κάρολο Α' Tόκκο.
Byzantine Arta
Byzantine
The town's fortifications were built by Michael I Komnenos Doukas in the early 13th century, but their present form is largely post-Byzantine. Secular architecture from the Byzantine period, including the palace of the Despots of Epirus, has vanished completely, but the city preserves numerous churches.
The most important Byzantine church is the cathedral Church of the Paregoretissa, built ca. 1290 by Nikephoros I Komnenos Doukas and his wife Anna Palaiologina Kantakouzene. Other important churches of the late Byzantine period are the Church of the Kato Panagia, built by Nikephoros I's father Michael II Komnenos Doukas, and the Monastery of Saint Theodora, housing the tomb of the city's patron, Theodora of Arta. Several other churches dating to the 9th and 10th centuries also survive in and around the city: Saint Theodora, Saint Parigoritria, Saint Basil of the Bridge, Saint Demetrios of Katsoures in Plisioi, the Panagia Blacherna monastery, the Panagia Vryoni in Neochoraki, the Red Church in Vourgareli, the Panagia of Koronisia in Koronisia and the Church of the Pantanassa in Filippiada.
The town's fortifications were built by Michael I Komnenos Doukas in the early 13th century, but their present form is largely post-Byzantine. Secular architecture from the Byzantine period, including the palace of the Despots of Epirus, has vanished completely, but the city preserves numerous churches.
The most important Byzantine church is the cathedral Church of the Paregoretissa, built ca. 1290 by Nikephoros I Komnenos Doukas and his wife Anna Palaiologina Kantakouzene. Other important churches of the late Byzantine period are the Church of the Kato Panagia, built by Nikephoros I's father Michael II Komnenos Doukas, and the Monastery of Saint Theodora, housing the tomb of the city's patron, Theodora of Arta. Several other churches dating to the 9th and 10th centuries also survive in and around the city: Saint Theodora, Saint Parigoritria, Saint Basil of the Bridge, Saint Demetrios of Katsoures in Plisioi, the Panagia Blacherna monastery, the Panagia Vryoni in Neochoraki, the Red Church in Vourgareli, the Panagia of Koronisia in Koronisia and the Church of the Pantanassa in Filippiada.
ΑΜΒΡΑΚΙΑ - ancient Amvrakia
ΑΜΒΡΑΚΙΑ - ancient Amvrakia
Η Αμβρακία ήταν αρχαία πόλη κράτος της δυτικής Ελλάδας, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Άραχθου, στην θέση της σημερινής Άρτας. Η περιοχή της Αμβρακίας συνόρευε με το Βασίλειο των Μολοσσών της Ηπείρου στα βόρεια και με την Δολοπική φυλή των Αθαμάνων στα ανατολικά. Ιδρύθηκε από τους Κορίνθιους στα μέσα περίπου του 7ου αιώνα π.Χ., την εποχή που Τύραννος της Κορίνθου ήταν ο Κύψελος και σύντομα έγινε μία από τις ισχυρότερες αποικίες των Κορινθίων στην δυτική Ελλάδα. Ήταν μέρος μιας σειράς αποικιών που είχαν ιδρύσει οι Κορίνθιοι κατά μήκος του θαλασσίου δρόμου από την Ελλάδα στην Κάτω Ιταλία, όπως ήταν ακόμα το Ανακτόριο, η Λευκάδα, η Κέρκυρα, η Επίδαμνος κ.α. Οι κάτοικοί της ονομάζονταν Αμβρακιώτες ή Αμπρακιώτες.
Amvrakia (Greek: Aμβρακια), was a city of ancient Greece on the site of modern Arta. It was founded as a Corinthian colony in the 7th century BC and was situated about 7 miles from the Ambracian Gulf, on a bend of the navigable river Arachthos (or Aratthus), in the midst of a fertile wooded plain.
It was founded between 650 and 625 BC by Gorgus, son of the Corinthian tyrant Cypselus, at which time its economy was based on farmlands, fishing, timber for shipbuilding, and the exportation of the produce of Epirus.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.257449177675998.64064.250509121703337&type=3
Amvrakia (Greek: Aμβρακια), was a city of ancient Greece on the site of modern Arta. It was founded as a Corinthian colony in the 7th century BC and was situated about 7 miles from the Ambracian Gulf, on a bend of the navigable river Arachthos (or Aratthus), in the midst of a fertile wooded plain.
It was founded between 650 and 625 BC by Gorgus, son of the Corinthian tyrant Cypselus, at which time its economy was based on farmlands, fishing, timber for shipbuilding, and the exportation of the produce of Epirus.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ - The castle of Arta
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ - The castle of Arta
Χτισμένο από τον Μιχαήλ Β΄, Δεσπότης της Ηπείρου, στα μέσα του 13ου αιώνα, το κάστρο της Άρτας που διατηρείται σε άριστη κατάσταση, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της κοσμικής αρχιτεκτονικής των βυζαντινών χρόνων και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής .
Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της μεσαιωνικής φυσιογνωμίας της Άρτας. Ο λοφίσκος στον οποίο είναι κτισμένο, θεωρήθηκε στρατηγική θέση κι απ' τους αρχαίους Αμβρακιώτες, γι' αυτό εκτός απ' το φρούριο της ακρόπολης που είχαν στο λόφο Περάνθη, περιέβαλαν και την κάτω πόλη με τείχος που περνούσε παρόχθια στη βόρεια καμπή του Αράχθου. Το κάτω μέρος αυτού του τείχους σώζεται στην ανατολική και βόρεια πλευρά του κάστρου και οι κολοσσιαίοι λαξευμένοι λίθοι του προκαλούν το θαυμασμό. Πάνω στα θεμέλια και σε τμήμα της ανωδομής αυτού του αρχαίου τείχους της Αμβρακίας υψώθηκε το νεότερο κάστρο στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου και συγκεκριμένα επί δεσποτείας Μιχαήλ Β΄ Αγγέλου. Στον προσδιορισμό του χρόνου κατασκευής του βοηθούν τόσο οι γραπτές πηγές όσο και η τεχνική της κατασκευής του. Κατά τον μελετητή Θεοχάρη Τσούτσινο, πρόσθετη μαρτυρία για την ίδρυση του κάστρου τη βυζαντινή περίοδο αποτελεί χαρακτό μονόγραμμα επίγραμμα που υπάρχει εντειχισμένο στη μέση του τρίτου νότιου πύργου (δεξιά της κύριας πύλης) και φέρει - κατά τη γνώμη του μελετητή - τα γράμματα Μ.Α.Δ.Κ. που διαβάζονται: Μιχαήλ Άγγελος Δούκας Κομνηνός, υποδηλώνοντας προφανώς τον κτήτορα. Καίτοι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το μονόγραμμα περιέχει αυτά τα γράμματα -οπότε ως πηγή είναι αμφίβολης αξίας- ωστόσο όλοι οι μελετητές συμφωνούν ότι το κάστρο κτίστηκε πράγματι απ' τον Μιχαήλ Β΄ στα μέσα του 13ου αιώνα. Ένα αιώνα αργότερα (το 1357) ο Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι ή Άγγελος Κομνηνός κάνει σημαντικές επισκευές στο κάστρο, για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τις επιδρομές των Σέρβων.
Στα χρόνια του Αλή Πασά (18ος αιώνας) έγιναν περιορισμένης έκτασης αλλαγές (κυρίως στις επάλξεις, στο εσωτερικό καστράκι και στους πύργους) σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τότε πολεμικής τεχνικής.
Το σημερινό λοιπόν μνημείο σχηματίστηκε σε τρεις περιόδους: Πάνω στ' απομεινάρια του αρχαίου τείχους (5ος - 4ος π.χ. αιώνας) κτίστηκε κατά τη βυζαντινή εποχή (13ος αιώνας) το νεότερο κάστρο, το οποίο 100 χρόνια αργότερα επισκευάστηκε και στην περίοδο της τουρκοκρατίας (18ος αιώνας) με τις βελτιώσεις και προσθήκες που έγιναν, πήρε την τελική του μορφή. Το κάστρο υπήρξε το διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο της πόλης και ολόκληρου του Δεσποτάτου.
Ο πανύψηλος πύργος του ρολογιού μπροστά απ' το κάστρο κτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (1875) με πολύ ευαισθησία, ώστε να φαντάζει ως φυσική προέκταση του τείχους.
Built by Michael II, Despot of Epirus, in the 13th century, the castle of Arta maintained in excellent condition, exemplifying the secular architecture of the Byzantine era and one of the major attractions of the area.
It is the most representative sample of medieval physiognomy of Arta. The hillock on which it is built, it was strategically located and from ancient Amvrakiotes, so apart from the fortress citadel had Peranthi the hill, and surrounded the city with a wall down passing riparian northern watershed Arahthos. The lower part of this wall survives on the east and north side of the castle and the colossal carved stones are admirable. On the foundation and superstructure of this part of the ancient wall of the newest Amvrakias towered castle on years of Epirus and in particular for despotism Michael II
Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της μεσαιωνικής φυσιογνωμίας της Άρτας. Ο λοφίσκος στον οποίο είναι κτισμένο, θεωρήθηκε στρατηγική θέση κι απ' τους αρχαίους Αμβρακιώτες, γι' αυτό εκτός απ' το φρούριο της ακρόπολης που είχαν στο λόφο Περάνθη, περιέβαλαν και την κάτω πόλη με τείχος που περνούσε παρόχθια στη βόρεια καμπή του Αράχθου. Το κάτω μέρος αυτού του τείχους σώζεται στην ανατολική και βόρεια πλευρά του κάστρου και οι κολοσσιαίοι λαξευμένοι λίθοι του προκαλούν το θαυμασμό. Πάνω στα θεμέλια και σε τμήμα της ανωδομής αυτού του αρχαίου τείχους της Αμβρακίας υψώθηκε το νεότερο κάστρο στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου και συγκεκριμένα επί δεσποτείας Μιχαήλ Β΄ Αγγέλου. Στον προσδιορισμό του χρόνου κατασκευής του βοηθούν τόσο οι γραπτές πηγές όσο και η τεχνική της κατασκευής του. Κατά τον μελετητή Θεοχάρη Τσούτσινο, πρόσθετη μαρτυρία για την ίδρυση του κάστρου τη βυζαντινή περίοδο αποτελεί χαρακτό μονόγραμμα επίγραμμα που υπάρχει εντειχισμένο στη μέση του τρίτου νότιου πύργου (δεξιά της κύριας πύλης) και φέρει - κατά τη γνώμη του μελετητή - τα γράμματα Μ.Α.Δ.Κ. που διαβάζονται: Μιχαήλ Άγγελος Δούκας Κομνηνός, υποδηλώνοντας προφανώς τον κτήτορα. Καίτοι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το μονόγραμμα περιέχει αυτά τα γράμματα -οπότε ως πηγή είναι αμφίβολης αξίας- ωστόσο όλοι οι μελετητές συμφωνούν ότι το κάστρο κτίστηκε πράγματι απ' τον Μιχαήλ Β΄ στα μέσα του 13ου αιώνα. Ένα αιώνα αργότερα (το 1357) ο Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι ή Άγγελος Κομνηνός κάνει σημαντικές επισκευές στο κάστρο, για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τις επιδρομές των Σέρβων.
Στα χρόνια του Αλή Πασά (18ος αιώνας) έγιναν περιορισμένης έκτασης αλλαγές (κυρίως στις επάλξεις, στο εσωτερικό καστράκι και στους πύργους) σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τότε πολεμικής τεχνικής.
Το σημερινό λοιπόν μνημείο σχηματίστηκε σε τρεις περιόδους: Πάνω στ' απομεινάρια του αρχαίου τείχους (5ος - 4ος π.χ. αιώνας) κτίστηκε κατά τη βυζαντινή εποχή (13ος αιώνας) το νεότερο κάστρο, το οποίο 100 χρόνια αργότερα επισκευάστηκε και στην περίοδο της τουρκοκρατίας (18ος αιώνας) με τις βελτιώσεις και προσθήκες που έγιναν, πήρε την τελική του μορφή. Το κάστρο υπήρξε το διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο της πόλης και ολόκληρου του Δεσποτάτου.
Ο πανύψηλος πύργος του ρολογιού μπροστά απ' το κάστρο κτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (1875) με πολύ ευαισθησία, ώστε να φαντάζει ως φυσική προέκταση του τείχους.
Built by Michael II, Despot of Epirus, in the 13th century, the castle of Arta maintained in excellent condition, exemplifying the secular architecture of the Byzantine era and one of the major attractions of the area.
It is the most representative sample of medieval physiognomy of Arta. The hillock on which it is built, it was strategically located and from ancient Amvrakiotes, so apart from the fortress citadel had Peranthi the hill, and surrounded the city with a wall down passing riparian northern watershed Arahthos. The lower part of this wall survives on the east and north side of the castle and the colossal carved stones are admirable. On the foundation and superstructure of this part of the ancient wall of the newest Amvrakias towered castle on years of Epirus and in particular for despotism Michael II
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)